ความสัมพันธ์ระหว่างชาวเมียนมาร์กับพุทธศาสนาได้รับการวิจัยเป็นอย่างดี ชาวมอญซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อยเป็นกลุ่มแรกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่รับเอาพระพุทธศาสนาและพุทธศาสนานิกายเถรวาทได้รับการนับถือโดยชาวมอญเป็นส่วนใหญ่ ระหว่างวันที่ 6 และ 9ศตวรรษมอญได้สถาปนาอาณาจักรทางพุทธศาสนาเล็กๆ ขึ้นหลายแห่งในบริเวณนั้นล้อมรอบด้วยพม่าตอนใต้ในปัจจุบันและภาคกลางของประเทศไทย ชาวพุทธประเพณีซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของภูมิหลังและประวัติศาสตร์ของวัฒนธรรมของเรา นำเสนอเรื่องราวที่โดดเด่นของความยุติธรรมและความมีเหตุผลเชิงปฏิบัติ อิทธิพลของประเพณีทางพุทธศาสนาต่อการปฏิบัติทางศีลธรรมของเมียนมาร์เป็นสิ่งสำคัญ ความกล้าหาญและคุณธรรมทางศีลธรรม ความไม่เกรงกลัว และความยุติธรรม มีร่วมกันทั้งในประเพณีทางพุทธศาสนาและเสรีนิยม

มอญเป็นหนึ่งในกลุ่มชาติพันธุ์ขนาดใหญ่ในเมียนมาร์และมีภาษา วัฒนธรรม และวรรณกรรมเป็นของตัวเอง (คล้ายกับชาวเวลส์หรือชาวสก็อตที่อาศัยอยู่ในสหราชอาณาจักร) ในบรรดาตัวละครและประเพณีที่โดดเด่นของมอญ การแต่งกายและอาหารประจำชาติมอญนั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากประเพณีและวัฒนธรรม/เครื่องแต่งกายของชาวมอญในเมียนมาร์ แต่เราทุกคนก็นับถือศาสนาพุทธเถรวาท ชาวมอญซึ่งอาศัยอยู่อย่างสงบสุขในรัฐมอญ ประเทศเมียนมาร์ (เดิมชื่อพม่า) เคยมีอาณาจักรเป็นของตัวเองซึ่งต่อมาถูกกองทัพพม่ากวาดล้า

งไป แม้ว่าพุทธศาสนามอญจะคล้ายคลึงกับพุทธศาสนารูปแบบอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับระดับของการกำหนดหลักพุทธศาสนาและการปฏิบัติพระพุทธศาสนาทั้งในภูมิภาคและต่างประเทศเพื่อส่งเสริมการตระหนักรู้ในหลักพุทธศาสนาในขณะเดียวกันก็เสริมสร้างวัฒนธรรมทางศีลธรรม วัฒนธรรมและประเพณีมอญด้วย ได้มีการนำวัฒนธรรมและประเพณีของชาวพุทธมาปฏิบัติโดยมอญถือเป็นการปฏิบัติที่สม่ำเสมอควบคู่ไปกับการระดมทางสังคมขั้นสูง

ในบรรดาวัฒนธรรมทางพุทธศาสนาในประเทศเมียนมาร์ มีสองวัฒนธรรมที่โดดเด่น ได้แก่ การทำบุญและการทำสมาธิวิปัสสนาซึ่งมีการปฏิบัติอย่างเข้มข้นในการปฏิบัติธรรมศีล 5 ประการและการสั่งสมบุญกุศล (ทานบ่อยๆ แก่พระภิกษุ) และทำความดีเพื่อให้เกิดภพภูมิที่ดี เส้นทางการทำสมาธิซึ่งเริ่มมีขึ้นตั้งแต่ต้นทศวรรษ 1900 เป็นรูปแบบหนึ่งของการทำสมาธิแบบพุทธซึ่งถูกมองว่านำไปสู่การตื่นตัวและอาจเกี่ยวข้องกับการฝึกสมาธิอย่างเข้มข้น

มอญเป็นนักปฏิบัติตัวยงที่ชอบปฏิบัติและรักษาประเพณีที่เกี่ยวพันกับประเพณีทางพุทธศาสนาอยู่เสมอไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ตาม สิ่งนี้ไม่เพียงแต่แสดงให้เห็นถึงความเข้มแข็งของมอญผ่านการมีอยู่ของวัด/อารามมอญในประเทศใด ๆ แม้ว่าจะเป็นชนกลุ่มน้อยในประเทศนั้น ๆ เท่านั้น แต่ยังได้เปลี่ยนแปลงแนวทางทางเทววิทยาและทฤษฎีของพุทธศาสนาด้วยสู่แนวทางปฏิบัติอันจะเป็นประโยชน์แก่บุคคลเหล่านั้นอย่างทั่วถึง